Κλείνουν φέτος 24 χρόνια από τα γεγονότα στα Ιμια που έφεραν πιο κοντά από ποτέ την πολεμική απειλή ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία. Αυτή η πολεμική απειλή, ως αποτέλεσμα της αντιδραστικής διαμάχης των άρχουσων τάξεων των δύο χωρών, είναι και σήμερα ξανά στο προσκήνιο.
Από το 2016 το αντιφασιστικό κίνημα έχει καταφέρει να μετατρέψει την επέτειο σε μέρα διεθνιστικής, αντιφασιστικής κινητοποίησης, και έχει ματαιώσει την πολεμοκάπηλη φασιστοσύναξη της Χ.Α στους δρόμους της Αθήνας.
Η φετινή διαδήλωση στις 1 Φλεβάρη στέλνει μήνυμα αγωνιστικού, αντιπολεμικού, αντιφασιστικού συναγερμού στους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους άνεργους, αλλά και κοινής δράσης σε όλες τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και μαχόμενης αριστεράς σε μια περίοδο που:
-τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν στην περιοχή με την όξυνση του ανταγωνισμού Ελλάδας και Τουρκίας για τις ΑΟΖ, τη συνέχιση του πολέμου στη Συρία και στη Λιβύη, την υπερσυγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων από ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, Ρωσία και άλλες χώρες, την πολιτική της κυβέρνησης της Ν.Δ - με τη συναίνεση ΣΥΡΙΖΑ,ΚΙΝΑΛ, Βελόπουλου - για ανανέωση και επέκταση των αμερικανικών βάσεων στη χώρα, για αύξηση των κονδυλίων για εξοπλιστικά προγράμματα, και για εμπλοκή της Ελλάδας σε επικίνδυνες αποστολές, με συμμετοχή στρατιωτικών δυνάμεων στον Περσικό Κόλπο, στη Λιβύη, στη ΝΑ Μεσόγειο. Οι δηλώσεις Δένδια για πιθανή αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στη Λιβύη, στο πλευρό του Χαφτάρ, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή της χώρας στην εγκατάσταση συστοιχίας Πάτριοτ στη Σαουδική Αραβία που θα στρέφονται ενάντια στο Ιράν και την αποστολή φρεγάτας στα στενά του Ορμούζ αποδεικνύουν πως η κυβέρνηση της Ν.Δ συνεχίζει και κλιμακώνει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων για μονομερή κατοχύρωση ΑΟΖ και την ενίσχυση του επιθετικού άξονα θανάτου με ΗΠΑ, Ισραήλ και Αίγυπτο, ενώ παράλληλα δίνει τα διαπιστευτήρια της εμφανίζεται ως ο «πιστός στρατιώτης» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή.