Αλλαγή στη σύνθεση των δευτεροβάθμιων επιτροπών ασύλου.
Άλλο ένα βήμα στην αντιδραστική ανασυγκρότηση του κράτους με πρώτο θύμα πρόσφυγες και μετανάστες.
Με κατεπείγουσα τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με τη Νέα Δημοκρατία και το Ποτάμι καταργεί τις υπάρχουσες Επιτροπές Προσφυγών (δευτεροβάθμιες επιτροπές ασύλου) και ιδρύει νέες, με τα δύο εκ των τριών μελών τους να είναι δικαστές. Το ψευδές επιχείρημα της κυβέρνησης ήταν η διασφάλιση αυξημένων εγγυήσεων ανεξαρτησίας και η εναρμόνιση με το κοινοτικό δίκαιο όπως και η δεδομένη και αδιαμφισβήτητη σύμφωνα με την κυβέρνηση κατάρτιση των δικαστών στο προσφυγικό δίκαιο. Η προφανής πολιτική σκοπιμότητα της συγκεκριμένης ρύθμισης αφορά στην ποδηγέτηση των επιτροπών και την εξασφάλιση της συμμόρφωσής τους προς τας υποδείξεις και τον έλεγχο των αποφάσεων τoυς.
Μέχρι σήμερα, με μεγάλη πλειοψηφία, οι δευτεροβάθμιες επιτροπές δικαίωσαν τους πρόσφυγες, μη αποδεχόμενες την απόρριψη σε πρωτοβάθμιο επίπεδο της αίτησής τους για άσυλο ως απαράδεκτης. Μετά τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας έχει ανοίξει βιομηχανία απορρίψεων σε πρωτοβάθμιο επίπεδο στα hotspots από την Υπηρεσία Ασύλου σε συνεργασία με τους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), με σαφή στόχευση την επιστροφή των προσφύγων στην Τουρκία. Οι δευτεροβάθμιες επιτροπές έκριναν ότι η Τουρκία δεν πληροί καμία από τις προϋποθέσεις που θέτει η εγχώρια και ευρωπαϊκή νομοθεσία για να θεωρηθεί ασφαλής χώρα για τους πρόσφυγες, δεδομένου ότι δεν παρέχει προστασία κατά την έννοια της Σύμβασης της Γενεύης, ενώ κατηγορείται για μαζικές επαναπροωθήσεις και αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις προσφύγων. Αυτό προφανώς δεν άρεσε στην κυβέρνηση, καθ’ όσον ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με την επαίσχυντη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας που υπερασπίζεται κι εφαρμόζει και γι’ αυτό έσπευσε να αλλάξει τη σύνθεση των επιτροπών, προχωρώντας σε ένα ακόμη πιο ασφυκτικό έλεγχο κάθε οργάνου κρατικής διαχείρισης. Θεωρήθηκε από την κυβέρνηση επικράτηση «ιδεολογικών κριτηρίων» η αναγνώριση του πιο βασικού δικαιώματος, του δικαιώματος στη ζωή. Αντίθετα αναγορεύτηκε ως υπέρτατη αρχή γι’ άλλη μια φορά η ανελαστική προώθηση της βάρβαρης πολιτικής κεφαλαίου – ΕΕ- κυβέρνησης. Από την άλλη η επιλογή στελέχωσης των επιτροπών με δικαστές, κατά κύριο λόγο, αποδεικνύει γι’ άλλη μια φορά ότι η δικαιοσύνη, ως κρατική λειτουργία, όχι μόνο δεν είναι τυφλή κι ανεξάρτητη, αλλά αλληθωρίζει επικίνδυνα όταν πρόκειται να εξυπηρετήσει την κυρίαρχη πολιτική.
Η νέα αυτή ωμή παρέμβαση έρχεται να προστεθεί στη σωρεία παραβιάσεων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ των διεθνώς αναγνωρισμένων δικαιωμάτων των προσφύγων (κράτηση μέχρι και 25 μέρες στα hotspots, απαγόρευση εξόδου από τα νησιά, επαναπροωθήσεις με συνοπτικές διαδικασίες, εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με όρους κοινωνικού αποκλεισμού και άθλιες συνθήκες διαβίωσης).
Η ένταση του πολέμου (με επόμενο θύμα τη Λιβύη), η θωράκιση των συμφερόντων του κεφαλαίου από τους κολασμένους αυτού του βάρβαρου συστήματος, ντόπιους και πρόσφυγες, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι οι όποιες δημοκρατικής κατακτήσεις του κινήματος καταργούνται από την ολοκληρωτική ανάγκη της αστικής τάξης να καταπατήσει κάθε έννοια δικαιώματος στην προσπάθειά της να υπερβεί τη βαθιά συστημική κρίση της.
Το εργατικό κίνημα θα δείξει την ταξική αλληλεγγύη του σε πρόσφυγες και μετανάστες παλεύοντας μαζί τους για αξιοβίωτη ζωή σε σύγκρουση με την βαρβαρότητα των μνημονίων και της αντεργατικής επιδρομής.
http://antarsya.gr/node/3904
Άλλο ένα βήμα στην αντιδραστική ανασυγκρότηση του κράτους με πρώτο θύμα πρόσφυγες και μετανάστες.
Με κατεπείγουσα τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με τη Νέα Δημοκρατία και το Ποτάμι καταργεί τις υπάρχουσες Επιτροπές Προσφυγών (δευτεροβάθμιες επιτροπές ασύλου) και ιδρύει νέες, με τα δύο εκ των τριών μελών τους να είναι δικαστές. Το ψευδές επιχείρημα της κυβέρνησης ήταν η διασφάλιση αυξημένων εγγυήσεων ανεξαρτησίας και η εναρμόνιση με το κοινοτικό δίκαιο όπως και η δεδομένη και αδιαμφισβήτητη σύμφωνα με την κυβέρνηση κατάρτιση των δικαστών στο προσφυγικό δίκαιο. Η προφανής πολιτική σκοπιμότητα της συγκεκριμένης ρύθμισης αφορά στην ποδηγέτηση των επιτροπών και την εξασφάλιση της συμμόρφωσής τους προς τας υποδείξεις και τον έλεγχο των αποφάσεων τoυς.
Μέχρι σήμερα, με μεγάλη πλειοψηφία, οι δευτεροβάθμιες επιτροπές δικαίωσαν τους πρόσφυγες, μη αποδεχόμενες την απόρριψη σε πρωτοβάθμιο επίπεδο της αίτησής τους για άσυλο ως απαράδεκτης. Μετά τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας έχει ανοίξει βιομηχανία απορρίψεων σε πρωτοβάθμιο επίπεδο στα hotspots από την Υπηρεσία Ασύλου σε συνεργασία με τους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), με σαφή στόχευση την επιστροφή των προσφύγων στην Τουρκία. Οι δευτεροβάθμιες επιτροπές έκριναν ότι η Τουρκία δεν πληροί καμία από τις προϋποθέσεις που θέτει η εγχώρια και ευρωπαϊκή νομοθεσία για να θεωρηθεί ασφαλής χώρα για τους πρόσφυγες, δεδομένου ότι δεν παρέχει προστασία κατά την έννοια της Σύμβασης της Γενεύης, ενώ κατηγορείται για μαζικές επαναπροωθήσεις και αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις προσφύγων. Αυτό προφανώς δεν άρεσε στην κυβέρνηση, καθ’ όσον ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με την επαίσχυντη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας που υπερασπίζεται κι εφαρμόζει και γι’ αυτό έσπευσε να αλλάξει τη σύνθεση των επιτροπών, προχωρώντας σε ένα ακόμη πιο ασφυκτικό έλεγχο κάθε οργάνου κρατικής διαχείρισης. Θεωρήθηκε από την κυβέρνηση επικράτηση «ιδεολογικών κριτηρίων» η αναγνώριση του πιο βασικού δικαιώματος, του δικαιώματος στη ζωή. Αντίθετα αναγορεύτηκε ως υπέρτατη αρχή γι’ άλλη μια φορά η ανελαστική προώθηση της βάρβαρης πολιτικής κεφαλαίου – ΕΕ- κυβέρνησης. Από την άλλη η επιλογή στελέχωσης των επιτροπών με δικαστές, κατά κύριο λόγο, αποδεικνύει γι’ άλλη μια φορά ότι η δικαιοσύνη, ως κρατική λειτουργία, όχι μόνο δεν είναι τυφλή κι ανεξάρτητη, αλλά αλληθωρίζει επικίνδυνα όταν πρόκειται να εξυπηρετήσει την κυρίαρχη πολιτική.
Η νέα αυτή ωμή παρέμβαση έρχεται να προστεθεί στη σωρεία παραβιάσεων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ των διεθνώς αναγνωρισμένων δικαιωμάτων των προσφύγων (κράτηση μέχρι και 25 μέρες στα hotspots, απαγόρευση εξόδου από τα νησιά, επαναπροωθήσεις με συνοπτικές διαδικασίες, εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με όρους κοινωνικού αποκλεισμού και άθλιες συνθήκες διαβίωσης).
Η ένταση του πολέμου (με επόμενο θύμα τη Λιβύη), η θωράκιση των συμφερόντων του κεφαλαίου από τους κολασμένους αυτού του βάρβαρου συστήματος, ντόπιους και πρόσφυγες, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι οι όποιες δημοκρατικής κατακτήσεις του κινήματος καταργούνται από την ολοκληρωτική ανάγκη της αστικής τάξης να καταπατήσει κάθε έννοια δικαιώματος στην προσπάθειά της να υπερβεί τη βαθιά συστημική κρίση της.
Το εργατικό κίνημα θα δείξει την ταξική αλληλεγγύη του σε πρόσφυγες και μετανάστες παλεύοντας μαζί τους για αξιοβίωτη ζωή σε σύγκρουση με την βαρβαρότητα των μνημονίων και της αντεργατικής επιδρομής.
http://antarsya.gr/node/3904
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου